___________________
නුහුරු නිසයි රන් මිරිවැඩි පා පැටලී - ගියේ
රවනු එපා පුතුනුවනේ ඔබෙ මංගල - දිනේ
ඔසරි පොටේ එල්ලීගෙන ඔබ දිව ආ - දිනේ
පය පැටලී වැටෙනු බලා අත දී - සිනසුනේ
දිස්නේ ඔබේ කුමරියගේ ඇස් දෙක යයි - කඩා
නොවැන්දාට තරහක් නෑ ඈ අත් දෙක - හදා
කණ්ණාඩිය වැනි පොලවේ මගේ රුව බොඳ - වෙලා
පා ලිස්සයි එලියට වී හිටියොත් මට - හොඳා
අප්පච්චී ගොළුවීලා නෙත් දෙක ඇත - අයා
කුමාරවරු දොඩන වඳන් තේරෙන් නැති - නිසා
කඳුළු මොකද ඇහුවා මං මුවටම කන - තියා
ගෑරුප්පුව පපුවේ ඇනී ලේ ගලනා - නිසා
R é D R ü M
M ü R D è R
Posted via Blogaway
No comments:
Post a Comment