Wednesday, April 1, 2015

ආදරණීය සුදු හාමිනේට



__

සොලොස් කලා පිරි පුරහඳ අවරගෙට
සඳත් බැස යවුත් රැය හා වී දබර
නුඹෙන් තොර කිසිත් සැනසිලි නෑ මෙලොව
ඉතිං බැස නොයන් සොඳුරියේ හිතත් ගෙන

ගඟත් බැස යාවි ලාඔළු ගෙඩි රැගෙන
තවත් ඉවුරකදි හමු වෙන පැතුම් ගෙන
ඔබෙන් තොර පැතුම් මා හට නෑ දිවිය
ඉතිං බැස යාමු ගඟ හා ජලය ලෙස

පසත් කර මතත් උඹ ලඟ හිඳින විට
තවත් මදු බවක් නැත ඔබ තොරින් ලොව
උඹත් නොමැති ලොව මෙහි පැවතිය නොහැක
ඉතිං මනමාලි උඹ කල අරුම හිත

R é D R ü M

M ü R D è R


මං ජීවිතේ අදහපු ධර්මතාවයක් තිබුනා. ඒ මම අනිත් උන්ගේ ජීවිත වල අත්‍යාවශ්‍යම පුද්ගලයෙක් වුවද කිසිවෙකුත් මගේ ජීවිතේ අත්‍යාවශ්‍යම(නැතිව බැරි උන්) නොකර ගෙන ඉන්න..

උඹ දැවටිච්ච ලුණු ඇඹුල් එකතු කල පදම් දමපු හිත උඹව හැම වෙලේම අහනවා.
ඒක මගේ දුර්වලකම නෙමෙයි.
උඹට තියන ආදරේ..
ආදරේ දුර්වලකමක් නෙමෙයි,
හයියක්…
මට ඒක දැනුනේ සැබෑවටම ආදරේ දැනුනාම..
දවසක උඹටත් ඒක දැනේවි.ආත්මයම වෙව්ලන්න.

සටහන - රම්.

No comments:

Post a Comment