බේබ්ද්දාගේ මලගම

පොලිමේ ඇස් අස්සේ
ගොඩ ගැසී කඳුළු මිනිසුන්
මතක මල්වඩම් ගෙන
හඬන්නට ඇවිදින්..

අදයි මලගම් දවස
නොආවත් නුඹ ආව
අවරගිර හිස දමා
මා මිනිය සැතපිලා..

මාපියන් නෑසියන්
අයා නෙත් ගොළුවෙලා
ලය පැලී ගිටාරය
මිනිය යට සැත පිලා..

තාප්පෙන් බිම වැටී
සිගරටුව හඬනවා
නුඹ තවම ආවේ නෑ
සොඳුර හද ගැහෙනවා..

නොආවත් උඹ ආව
මගේ මලගම අද තමා
හිතේ උතුරන පෙම අරන්
වඩිනු මැන හද පලා..

ඉතිං තව මොහොතකින්
යා යුතුව ඇත නික්මිලා
අවසරයි පෙම්බරී
නොමැත අප වෙන් වෙලා...

R é D R ü M

M ü R D è R